ایمپلنت دندان چیست ؟
نوعی پایه تیتانیومی سازگار با سلول های بدن است. از ایمپلنت های دندانی به عنوان جایگزینی مناسب و دائمی به جای یک یا چند دندان از دست رفته استفاده می شود. پس از قراردادن آن توسط دندانپزشک در داخل استخوان فک، با استخوان سازی سلول های استخوان ساز در سطح ایمپلنت، استخوان فک به آن جوش می خورد.
زمان مورد نیاز برای جوش خوردن ایمپلنت دندانی:
با توجه به این که شرایط دندان ها در فک بالا و و پایین با هم متفاوت است، زمان درمان نیز در آن ها فرق می کند. برای درمان ایمپلنت در فک پایین و بالا حدودا ۲ تا ۳ ماه زمان نیاز است تا به مرحله سلامت کامل برسد. البته این یک قانون کلی است و ممکن است در بیماران مختلف با توجه به سن، جنسیت، میزان سلامت و توانایی جسمی آن ها دوره درمان کم یا زیاد شود. برای مثال در صورتی که در فک بالا لیفت سینوس انجام شده باشد، یک ماه بر زمان گفته شده اضافه می شود تا استخوان جدید به تراکم بیشتری برسد. همچنین انواع گرافت استخوانی و یا اسپیلیت کردن استخوان نیز در تعیین مدت زمان درمان آن موثر است. در صورتی که استخوان تراکم کمتری داشته باشد، طول دوره درمان افزایش می یابد.
اجزای ایمپلنت عبارت اند از:
پایه تیتانیومی این قسمت به صورت یک پیچ است که درون لثه بیمار قرار می گیرد و پس از مدتی با استخوان فک پیوند برقرار می کند و به جزئی از بدن تبدیل می شود. پایه تیتانیومی به واسطه آباتمنت به قسمت تاج متصل می شود. زمانی که بین تاج و پایه اتصال برقرار می شود، پدیده Cold Welding و یا جوش سرد صورت می گیرد که دو جدا کردن آنها به سختی انجام می شود.
پیچ اتصال قسمت تاج و ریشه دندان (پایه تیتانیومی) را به هم متصل می کند.تاج دندان که در معرض دید قرار می گیرد و به طور کلی پایه را تحت پوشش خود قرار می دهد. شکل ظاهری یا روکش ایمپلنت در این قسمت همانند دندان های طبیعی است. به طوری که برای دیگران قابل تشخیص نیست. برای تاج ها از قطرهای ۳ میلی متری استفاده می شود.
جنس ایمپلنت:
پایه های آن از جنس تیتانیوم هستند که بر طبق گرید تقسیم بندی می شوند. بر این اساس گفته می شود ۵ نوع ایمپلنت وجود دارد. در نوع یک گرید، فلز از تیتانیوم خالص تهیه می شود و سپس برای استحکام بیشتر آن را آبدیده می کنند. در ایمپلنت های گرید دو، سه و چهار آبدیده کردن فلز بیشتر می شود. در گریدهای ۵، آبدیده شدن فلز حذف شده و در آن همراه با تیتانیوم از آلومینیوم و وانادیوم استفاده می شود که پایه ایمپلنت این گرید نسبت به گریدهای دیگر استحکام بیشتری دارد. به هر میزان که گرید افزایش می یابد، استقامت و استحکام ایمپلنت نیز بیشتر می شود.
میزان موفقیت ایمپلنت های دندانی چقدر است؟
امروزه به طور متوسط موفقیت در کاشت بیش از ۹۵ درصد است ولی درصد میزان موفقیت در آن به موارد زیر بستگی دارد:
الف) بیمار: بیمار باید از سلامت برخوردار باشد و به بیماری مزمن ضعیف کننده سیستم ایمنی بدن مبتلا نباشد. اخیرا دچار مشکل شدید قلبی (جراحی قلب یا انفارکتوس) نشده باشد. دیابت کنترل نشده ورادیوتراپی و بیماری لثه و دهان نداشته باشد. همچنین استعمال سیگار و مشروبات الکلی از عوامل محدود کننده عمل ایمپلنت هستند.
ب) دندانپزشک: دندانپزشکی که ایمپلنت را انجام می دهد باید دوره های لازم ایمپلنت را دیده باشد و مهارت و تجربه کافی را داشته باشد، همچنین تمام شرایط بیمار از نظر سلامت بدن و فاکتوهای مهم داخل دهانی را ارزیابی کند و با رعایت اصول کنترل عفونت مبادرت به انجام جراحی ایمپلنت نماید.
ج) ایمپلنت: فاکتور مهم دیگر در مورد میزان موفقیت ایمپلنت مخصوصا در دراز مدت خود ایمپلنت است. امروزه شرکت های سازنده آن بسیار زیاد و متنوع اند. قیمت های آن بسیار متنوع است و هر کدام از کمپانی های سازنده روی نکاتی تاکید دارند که در ساخت ایمپلنت از آن بهره جسته اند. دندانپزشک با توجه به بودجه بیمار و مسائل تکنیکی و مزیت های آن هادر محدوده قیمت مورد نظر، مبادرت به انتخاب یک سیستم می کند .
در کل ایمپلنتی مناسب است که میزان جوش خوردن آن به فک، بالا باشد (osseointegration) و میزان تحلیل استخوان اطراف آن در طول زمان کمتر باشد.
د) مراقبت های بعدی: بیمار نقش بسیار مهمی در طول عمر ایمپلنت و موفقیت دراز مدت آن دارد. عدم استعمال دخانیات و مشروبات الکلی و رعایت بهداشت دهان و دندان ها و لثه، مراجعات منظم به دندانپزشک و اطمینان از سلامت لثه و عدم وجود جرم دندانی و پوسیدگی در دندان های دیگر همه و همه موفقیت دراز مدت ایمپلنت را افزایش می دهد.
کاشت ایمپلنت های دندانی به چه صورت است؟
کاشت آن در مطب دندانپزشکی و با بی حسی موضعی (نظیر معالجات متداول دندان ها) و توسط جراح دندانپزشک ورزیده انجام می گیرد. برای کاهش احتمال درد و عفونت ممکن است دندانپزشک داروهائی تجویز کند که قبل و بعد از عمل کاشت مورد استفاده قرار گیرند.
عوارض جراحی ایمپلنت چیست؟
پس از جراحی بسته به مدت زمان کیفیت استخوان و واکنش های بافتی بیمار، مقداری درد و تورم در ناحیه جراحی قابل پیش بینی است که در صورت لزوم جراح دندانپزشک قبل و بعد از عمل کاشت آن با تجویز دارو آن را به حداقل می رساند.
منبع:
ایمپلنت
ایمپلنت دندانی یکی از دائمی ترین روش های ترمیم دندان است که در حوزه ی دندان پزشکی شناخته شده است. همچنین تغییر بزرگی در زندگی و ظاهر فرد دارد و در صورتی که بیمار بهداشت دهان و دندان و مراقبت های روتین را به خوبی پیگیری کند، بسیار محکم است و تقریبا تا آخر عمر قابل استفاده است.
خوشبختانه امروزه ایمپلنتهای دندان ، روبرو شدن با مشکلات بی دندانی را بسیار آسان کرده است. از دست دادن یک یا چند دندان، مشکلی است که برای بسیاری از انسان ها سخت و حتی غیرقابل تحمل است، اما به دلایل متعدد احتمال روبرو شدن با عارضه ی بی دندانی وجود دارد. مشکلی که تا چندی پیش راهی جز استفاده از دتدان های مصنوعی نداشت. این دندان ها به دلیل شکل ظاهری و مشکلات دیگری که داشت، رضایت مریض را جلب نمی کرد.
از دست دادن یک یا چند دندان تاثیر به سزایی در چهره و مهم تر از آن در روحیه و اعتماد به نفس افراد دارد. با استفاده از ایمپلنت های دندانی می توان علاوه بر بازیابی توانایی جویدن طبیعی، چهره طبیعی و زیبایی لبخند را نیز به فرد بازمی گرداند.
- کاشت ایمپلنتها در خانم ها از سن ۱۵ سالگی و در آقایان از سن ۱۸ سالگی امکان پذیر است.
ایمپلنتولوژی حاصل آخرین تحقیقات و تکنولوژی های روز دنیا است. قرار دادن ایمپلنتهای دندان در فک، درمانی نه چندان سخت است که عارضه ای در بر ندارد. ایمپلنت دندانی همان نقش دندان های اصلی را تا پایان عمر برای بیمار ایفا می کند. از بین روش های مختلف جایگزینی ریشه دندان، ایمپلنت دندان جایگزینی کامل محسوب می شوند، چراکه هم ریشه و هم تاج دندان را شامل می شوند.
ایمپلنت دندان چیست ؟
نوعی پایه تیتانیومی سازگار با سلول های بدن است. از ایمپلنت های دندانی به عنوان جایگزینی مناسب و دائمی به جای یک یا چند دندان از دست رفته استفاده می شود. پس از قراردادن آن توسط دندانپزشک در داخل استخوان فک، با استخوان سازی سلول های استخوان ساز در سطح ایمپلنت، استخوان فک به آن جوش می خورد.
زمان مورد نیاز برای جوش خوردن ایمپلنت دندانی:
با توجه به این که شرایط دندان ها در فک بالا و و پایین با هم متفاوت است، زمان درمان نیز در آن ها فرق می کند. برای درمان ایمپلنت در فک پایین و بالا حدودا ۲ تا ۳ ماه زمان نیاز است تا به مرحله سلامت کامل برسد. البته این یک قانون کلی است و ممکن است در بیماران مختلف با توجه به سن، جنسیت، میزان سلامت و توانایی جسمی آن ها دوره درمان کم یا زیاد شود. برای مثال در صورتی که در فک بالا لیفت سینوس انجام شده باشد، یک ماه بر زمان گفته شده اضافه می شود تا استخوان جدید به تراکم بیشتری برسد. همچنین انواع گرافت استخوانی و یا اسپیلیت کردن استخوان نیز در تعیین مدت زمان درمان آن موثر است. در صورتی که استخوان تراکم کمتری داشته باشد، طول دوره درمان افزایش می یابد.
اجزای ایمپلنت عبارت اند از:
پایه تیتانیومی این قسمت به صورت یک پیچ است که درون لثه بیمار قرار می گیرد و پس از مدتی با استخوان فک پیوند برقرار می کند و به جزئی از بدن تبدیل می شود. پایه تیتانیومی به واسطه آباتمنت به قسمت تاج متصل می شود. زمانی که بین تاج و پایه اتصال برقرار می شود، پدیده Cold Welding و یا جوش سرد صورت می گیرد که دو جدا کردن آنها به سختی انجام می شود.
پیچ اتصال قسمت تاج و ریشه دندان (پایه تیتانیومی) را به هم متصل می کند.تاج دندان که در معرض دید قرار می گیرد و به طور کلی پایه را تحت پوشش خود قرار می دهد. شکل ظاهری یا روکش ایمپلنت در این قسمت همانند دندان های طبیعی است. به طوری که برای دیگران قابل تشخیص نیست. برای تاج ها از قطرهای ۳ میلی متری استفاده می شود.
جنس ایمپلنت:
پایه های آن از جنس تیتانیوم هستند که بر طبق گرید تقسیم بندی می شوند. بر این اساس گفته می شود ۵ نوع ایمپلنت وجود دارد. در نوع یک گرید، فلز از تیتانیوم خالص تهیه می شود و سپس برای استحکام بیشتر آن را آبدیده می کنند. در ایمپلنت های گرید دو، سه و چهار آبدیده کردن فلز بیشتر می شود. در گریدهای ۵، آبدیده شدن فلز حذف شده و در آن همراه با تیتانیوم از آلومینیوم و وانادیوم استفاده می شود که پایه ایمپلنت این گرید نسبت به گریدهای دیگر استحکام بیشتری دارد. به هر میزان که گرید افزایش می یابد، استقامت و استحکام ایمپلنت نیز بیشتر می شود.
میزان موفقیت ایمپلنت های دندانی چقدر است؟
امروزه به طور متوسط موفقیت در کاشت بیش از ۹۵ درصد است ولی درصد میزان موفقیت در آن به موارد زیر بستگی دارد:
الف) بیمار: بیمار باید از سلامت برخوردار باشد و به بیماری مزمن ضعیف کننده سیستم ایمنی بدن مبتلا نباشد. اخیرا دچار مشکل شدید قلبی (جراحی قلب یا انفارکتوس) نشده باشد. دیابت کنترل نشده ورادیوتراپی و بیماری لثه و دهان نداشته باشد. همچنین استعمال سیگار و مشروبات الکلی از عوامل محدود کننده عمل ایمپلنت هستند.
ب) دندانپزشک: دندانپزشکی که ایمپلنت را انجام می دهد باید دوره های لازم ایمپلنت را دیده باشد و مهارت و تجربه کافی را داشته باشد، همچنین تمام شرایط بیمار از نظر سلامت بدن و فاکتوهای مهم داخل دهانی را ارزیابی کند و با رعایت اصول کنترل عفونت مبادرت به انجام جراحی ایمپلنت نماید.
ج) ایمپلنت: فاکتور مهم دیگر در مورد میزان موفقیت ایمپلنت مخصوصا در دراز مدت خود ایمپلنت است. امروزه شرکت های سازنده آن بسیار زیاد و متنوع اند. قیمت های آن بسیار متنوع است و هر کدام از کمپانی های سازنده روی نکاتی تاکید دارند که در ساخت ایمپلنت از آن بهره جسته اند. دندانپزشک با توجه به بودجه بیمار و مسائل تکنیکی و مزیت های آن هادر محدوده قیمت مورد نظر، مبادرت به انتخاب یک سیستم می کند .
در کل ایمپلنتی مناسب است که میزان جوش خوردن آن به فک، بالا باشد (osseointegration) و میزان تحلیل استخوان اطراف آن در طول زمان کمتر باشد.
د) مراقبت های بعدی: بیمار نقش بسیار مهمی در طول عمر ایمپلنت و موفقیت دراز مدت آن دارد. عدم استعمال دخانیات و مشروبات الکلی و رعایت بهداشت دهان و دندان ها و لثه، مراجعات منظم به دندانپزشک و اطمینان از سلامت لثه و عدم وجود جرم دندانی و پوسیدگی در دندان های دیگر همه و همه موفقیت دراز مدت ایمپلنت را افزایش می دهد.
کاشت ایمپلنت های دندانی به چه صورت است؟
کاشت آن در مطب دندانپزشکی و با بی حسی موضعی (نظیر معالجات متداول دندان ها) و توسط جراح دندانپزشک ورزیده انجام می گیرد. برای کاهش احتمال درد و عفونت ممکن است دندانپزشک داروهائی تجویز کند که قبل و بعد از عمل کاشت مورد استفاده قرار گیرند.
عوارض جراحی ایمپلنت چیست؟
پس از جراحی بسته به مدت زمان کیفیت استخوان و واکنش های بافتی بیمار، مقداری درد و تورم در ناحیه جراحی قابل پیش بینی است که در صورت لزوم جراح دندانپزشک قبل و بعد از عمل کاشت آن با تجویز دارو آن را به حداقل می رساند.
منبع:
ایمپلنت
ایمپلنت دندانی یکی از دائمی ترین روش های ترمیم دندان است که در حوزه ی دندان پزشکی شناخته شده است. همچنین تغییر بزرگی در زندگی و ظاهر فرد دارد و در صورتی که بیمار بهداشت دهان و دندان و مراقبت های روتین را به خوبی پیگیری کند، بسیار محکم است و تقریبا تا آخر عمر قابل استفاده است.
خوشبختانه امروزه ایمپلنتهای دندان ، روبرو شدن با مشکلات بی دندانی را بسیار آسان کرده است. از دست دادن یک یا چند دندان، مشکلی است که برای بسیاری از انسان ها سخت و حتی غیرقابل تحمل است، اما به دلایل متعدد احتمال روبرو شدن با عارضه ی بی دندانی وجود دارد. مشکلی که تا چندی پیش راهی جز استفاده از دتدان های مصنوعی نداشت. این دندان ها به دلیل شکل ظاهری و مشکلات دیگری که داشت، رضایت مریض را جلب نمی کرد.
از دست دادن یک یا چند دندان تاثیر به سزایی در چهره و مهم تر از آن در روحیه و اعتماد به نفس افراد دارد. با استفاده از ایمپلنت های دندانی می توان علاوه بر بازیابی توانایی جویدن طبیعی، چهره طبیعی و زیبایی لبخند را نیز به فرد بازمی گرداند.
- کاشت ایمپلنتها در خانم ها از سن ۱۵ سالگی و در آقایان از سن ۱۸ سالگی امکان پذیر است.
ایمپلنتولوژی حاصل آخرین تحقیقات و تکنولوژی های روز دنیا است. قرار دادن ایمپلنتهای دندان در فک، درمانی نه چندان سخت است که عارضه ای در بر ندارد. ایمپلنت دندانی همان نقش دندان های اصلی را تا پایان عمر برای بیمار ایفا می کند. از بین روش های مختلف جایگزینی ریشه دندان، ایمپلنت دندان جایگزینی کامل محسوب می شوند، چراکه هم ریشه و هم تاج دندان را شامل می شوند.
ایمپلنت دندان چیست ؟
نوعی پایه تیتانیومی سازگار با سلول های بدن است. از ایمپلنت های دندانی به عنوان جایگزینی مناسب و دائمی به جای یک یا چند دندان از دست رفته استفاده می شود. پس از قراردادن آن توسط دندانپزشک در داخل استخوان فک، با استخوان سازی سلول های استخوان ساز در سطح ایمپلنت، استخوان فک به آن جوش می خورد.
زمان مورد نیاز برای جوش خوردن ایمپلنت دندانی:
با توجه به این که شرایط دندان ها در فک بالا و و پایین با هم متفاوت است، زمان درمان نیز در آن ها فرق می کند. برای درمان ایمپلنت در فک پایین و بالا حدودا ۲ تا ۳ ماه زمان نیاز است تا به مرحله سلامت کامل برسد. البته این یک قانون کلی است و ممکن است در بیماران مختلف با توجه به سن، جنسیت، میزان سلامت و توانایی جسمی آن ها دوره درمان کم یا زیاد شود. برای مثال در صورتی که در فک بالا لیفت سینوس انجام شده باشد، یک ماه بر زمان گفته شده اضافه می شود تا استخوان جدید به تراکم بیشتری برسد. همچنین انواع گرافت استخوانی و یا اسپیلیت کردن استخوان نیز در تعیین مدت زمان درمان آن موثر است. در صورتی که استخوان تراکم کمتری داشته باشد، طول دوره درمان افزایش می یابد.
اجزای ایمپلنت عبارت اند از:
پایه تیتانیومی این قسمت به صورت یک پیچ است که درون لثه بیمار قرار می گیرد و پس از مدتی با استخوان فک پیوند برقرار می کند و به جزئی از بدن تبدیل می شود. پایه تیتانیومی به واسطه آباتمنت به قسمت تاج متصل می شود. زمانی که بین تاج و پایه اتصال برقرار می شود، پدیده Cold Welding و یا جوش سرد صورت می گیرد که دو جدا کردن آنها به سختی انجام می شود.
پیچ اتصال قسمت تاج و ریشه دندان (پایه تیتانیومی) را به هم متصل می کند.تاج دندان که در معرض دید قرار می گیرد و به طور کلی پایه را تحت پوشش خود قرار می دهد. شکل ظاهری یا روکش ایمپلنت در این قسمت همانند دندان های طبیعی است. به طوری که برای دیگران قابل تشخیص نیست. برای تاج ها از قطرهای ۳ میلی متری استفاده می شود.
جنس ایمپلنت:
پایه های آن از جنس تیتانیوم هستند که بر طبق گرید تقسیم بندی می شوند. بر این اساس گفته می شود ۵ نوع ایمپلنت وجود دارد. در نوع یک گرید، فلز از تیتانیوم خالص تهیه می شود و سپس برای استحکام بیشتر آن را آبدیده می کنند. در ایمپلنت های گرید دو، سه و چهار آبدیده کردن فلز بیشتر می شود. در گریدهای ۵، آبدیده شدن فلز حذف شده و در آن همراه با تیتانیوم از آلومینیوم و وانادیوم استفاده می شود که پایه ایمپلنت این گرید نسبت به گریدهای دیگر استحکام بیشتری دارد. به هر میزان که گرید افزایش می یابد، استقامت و استحکام ایمپلنت نیز بیشتر می شود.
میزان موفقیت ایمپلنت های دندانی چقدر است؟
امروزه به طور متوسط موفقیت در کاشت بیش از ۹۵ درصد است ولی درصد میزان موفقیت در آن به موارد زیر بستگی دارد:
الف) بیمار: بیمار باید از سلامت برخوردار باشد و به بیماری مزمن ضعیف کننده سیستم ایمنی بدن مبتلا نباشد. اخیرا دچار مشکل شدید قلبی (جراحی قلب یا انفارکتوس) نشده باشد. دیابت کنترل نشده ورادیوتراپی و بیماری لثه و دهان نداشته باشد. همچنین استعمال سیگار و مشروبات الکلی از عوامل محدود کننده عمل ایمپلنت هستند.
ب) دندانپزشک: دندانپزشکی که ایمپلنت را انجام می دهد باید دوره های لازم ایمپلنت را دیده باشد و مهارت و تجربه کافی را داشته باشد، همچنین تمام شرایط بیمار از نظر سلامت بدن و فاکتوهای مهم داخل دهانی را ارزیابی کند و با رعایت اصول کنترل عفونت مبادرت به انجام جراحی ایمپلنت نماید.
ج) ایمپلنت: فاکتور مهم دیگر در مورد میزان موفقیت ایمپلنت مخصوصا در دراز مدت خود ایمپلنت است. امروزه شرکت های سازنده آن بسیار زیاد و متنوع اند. قیمت های آن بسیار متنوع است و هر کدام از کمپانی های سازنده روی نکاتی تاکید دارند که در ساخت ایمپلنت از آن بهره جسته اند. دندانپزشک با توجه به بودجه بیمار و مسائل تکنیکی و مزیت های آن هادر محدوده قیمت مورد نظر، مبادرت به انتخاب یک سیستم می کند .
در کل ایمپلنتی مناسب است که میزان جوش خوردن آن به فک، بالا باشد (osseointegration) و میزان تحلیل استخوان اطراف آن در طول زمان کمتر باشد.
د) مراقبت های بعدی: بیمار نقش بسیار مهمی در طول عمر ایمپلنت و موفقیت دراز مدت آن دارد. عدم استعمال دخانیات و مشروبات الکلی و رعایت بهداشت دهان و دندان ها و لثه، مراجعات منظم به دندانپزشک و اطمینان از سلامت لثه و عدم وجود جرم دندانی و پوسیدگی در دندان های دیگر همه و همه موفقیت دراز مدت ایمپلنت را افزایش می دهد.
کاشت ایمپلنت های دندانی به چه صورت است؟
کاشت آن در مطب دندانپزشکی و با بی حسی موضعی (نظیر معالجات متداول دندان ها) و توسط جراح دندانپزشک ورزیده انجام می گیرد. برای کاهش احتمال درد و عفونت ممکن است دندانپزشک داروهائی تجویز کند که قبل و بعد از عمل کاشت مورد استفاده قرار گیرند.
عوارض جراحی ایمپلنت چیست؟
پس از جراحی بسته به مدت زمان کیفیت استخوان و واکنش های بافتی بیمار، مقداری درد و تورم در ناحیه جراحی قابل پیش بینی است که در صورت لزوم جراح دندانپزشک قبل و بعد از عمل کاشت آن با تجویز دارو آن را به حداقل می رساند.
منبع:http://drfooladgar.ir/%D8%A7%DB%8C%D9%85%D9%BE%D9%84%D9%86%D8%AA/
:: بازدید از این مطلب : 10
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
لمینت
